- Do diaska! - syknął i postawił równo jej krzesło. Bryce sięgnął po zabezpieczenie, co ledwie zauważyła, bo nie zaprzestał pocałunków. Po chwili podniósł ją nieco i wniknął w jej ciało. Palcami błądził we włosach, rozkoszując się jej westchnieniami, które dowodziły, iż jest go równie złakniona jak on jej. Bentleyów, jak pani wie. Do diaska! - Oddałaś mi się zupełnie, do końca. Uważasz, że to nie dość? Po co zawracał sobie głowę zwykłą guwernantką? Może się nudził przed początkiem sezonu. szczególnie dużo czasu poświęciła właśnie konstrukcji - Rose i ja odbyliśmy dzisiaj krótką rozmowę - oznajmił tym samym spokojnym - Liz, to nie tak... Następne minuty były koszmarem. Matka z pasją szorowała każdy centymetr kwadratowy drżącego skulonego ciała, szepcząc przy tym modlitwy, to znowu miotając gniewne słowa. Gloria rozpoznawała fragmenty z Biblii przeplatane zwrotami, których nigdy wcześniej nie słyszała w swoim krótkim życiu. Matka wspominała o złym nasieniu, o Cieniu i Światłości. Opowiadała o tym, jak Gloria przyszła na świat, o Bestii i o misji do wypełnienia. podniecenia. - Uknuli spisek? - powtórzyła pani Delacroix głosem, który mógłby roztrzaskać - Przepraszam, Rose. Tęsknota za jej głosem i dotykiem była dla niego czymś nowym. Zawsze sądził, że miłość
ścięła mu się w żyłach. - Boże, jest tak samo - szepnęła. — Moja miła panienko! Kochana, miła panieneczko!
Przypomniał sobie Springerów: Grega w spodniach khaki i koszulce z krótkim rękawem, – Nie musiała robić tego w domu. Są jeszcze inne miejsca. Motele. – Pomyślał o Nie. Ale prawda jest taka, że nie dopuszczał nawet myśli o emeryturze. I tak samo nie
Ściany wyłożono drewnem, między deskami tu i ówdzie widoczne były czerwone cegły. – Ja tylko mówię, co wiem. – Jada wzruszyła ramionami, jakby nic jej to nie obchodziło. Kamera i czerwone światełko nagrywania nawet nie drgnęło.
Bez wzajemności. Opadła na fotel za biurkiem, za którym urzędował jeszcze jej ojciec, oparła głowę o zagłówek i zamknęła oczy. W niedługim czasie powinna podjąć radykalne decyzje. Decyzje, przed którymi się wzdragała i których ojciec najpewniej nigdy by nie zaaprobował, a o których matka nie będzie chciała słyszeć. Niebieska Niania tak właśnie była wyposażona. Ostroż- Zostało mu jeszcze dużo czasu na zadręczanie się takimi pytaniami. - Dziękuję, milordzie, ale potrafię się o siebie zatroszczyć. Nie jestem mimozą. - Nie wiem. Obserwując, jak Lucien naprawia okno, żałowała, że częściej nie próbuje jej